Φθινόπωρο! Η εποχή που όλα μαραζώνουν αλλά ταυτόχρονα και η εποχή της ανασύστασης και γλυκιάς μελαγχολίας...Τα δέντρα ετοιμάζονται να πετάξουν τα φύλλα τους, που σταδιακά κιτρινίζουν και πέφτουν στη γη. Γεμίζουν τα πεζοδρόμια, οι δρόμοι και οι κήποι με φύλλα ξερά. Ο ήλιος μοιάζει ξαφνικά λιγότερο απειλητικός. Κάνει την εμφάνισή του στον ουρανό και συντροφεύει γλυκά τις πρωινές εργασίες και τους περιπάτους, καθώς ένα δροσερό αεράκι αγκαλιάζει τα κορμιά.
Σταδιακά, αλλάζουν τόσο οι μέρες,
όσο και οι νύχτες. Μικραίνουν οι μέρες, μεγαλώνουν οι νύχτες και ψυχραίνουν. Η πρώτη βροχούλα κάνει την εμφάνισή της δειλά.
Μερικές σταγόνες στη διψασμένη γη, που καρτερά τον ερχομό της.
Τα παιδιά επιστρέφουν στο σχολείο. Τσάντες, τετράδια, γόμες και μολύβια.
Πυρετώδεις οι προετοιμασίες, μεγαλώνει η ανυπομονησία για τη συνάντηση με τους παλιούς
φίλους, τους συμμαθητές που αποχωρίστηκαν για μήνες και τώρα, έχουν τόσα να
πούνε, τόσα να μοιραστούν.
Πότε-πότε, κοιτάμε με γλυκιά μελαγχολία
τις φωτογραφίες του καλοκαιριού, τότε που αφεθήκαμε στην
ανεμελιά του και παραμερίσαμε για λίγο τις υποχρεώσεις μας.
Συχνά, ταξιδεύω πίσω στο χρόνο και
θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί, να γυρνάω από το σχολείο τις πρώτες σχολικές
μέρες. Φορτωμένη με μια τσάντα στον ώμο, γεμάτη μπόλικα βιβλία, να απολαμβάνω
την φθινοπωρινή λιακάδα. Μα και σαν ενήλικη, να επιστρέφω από τη δουλειά,
σταματημένη σε κάποιο φανάρι, με το ραδιόφωνο να παίζει το αγαπημένο τραγούδι
του καλοκαιριού και το αεράκι να δροσίζει την ψυχή μου.
Καλό φθινόπωρο!!!
Ελένη Καργιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου